Woensdag 10 mei 2018
Om 08.30 uur strompelen we weer naar de ontbijtruimte. We moeten een beetje op gang komen vandaag. Ik heb mijn tenen een blaren pleister gegund en Ron zijn knie een ibu'tje. Omdat de zon schijnt gaan we eerst even langs de Trevi Fontein, het Pantheon en Piazza Navona. Dat hebben we in deze weersomstandigheden namelijk nog niet gezien. Daar lopen we inmiddels (bijna) zonder plattegrond naar toe. De Sint Pieter is weer een ander verhaal...
We zijn tot de conclusie gekomen dat de tekeningetjes op de kaart niet altijd op de juiste manier geplaatst zijn en daar gaat het regelmatig mis bij ons. Ook de Sint Pieter kost ons de nodige extra meters en langs de weg stappen we snel en illegaal een bus in. We kunnen nu al bijna niet meer lopen... Wanneer de Sint Pieter voor ons opdoemt zien we tegelijkertijd een enorme mensen massa! Niet normaal druk hier! Zeker 10x meer mensen dan bij het Colosseum en daar vonden we het al druk... Vanochtend was de paus er en is de kerk tot 13.00 uur gesloten geweest voor het publiek, dus dat zal ongetwijfeld wel meegespeeld hebben wat de drukte betreft. De rij om (gratis) naar binnen te mogen is ongeveer 2 uur lang! Wat nu? Alle verkopers die ons een tour met 'fast pass - skip the line' tickets aanbieden hebben we tot nu toe genegeerd... De laatste is echter heel overtuigend en voor een 'special price', 50 euro per persoon, trappen we er toch in!
De tour duurt ook 2 uur en dan staan we wel binnen en hebben we wat gezien, dat is een beetje de gedachte erachter. De Italiaanse gids spreekt goed Engels, maar praat erg veel, dan is het moeilijk om je aandacht erbij te houden. De groep is ook erg groot, wel 30 man, maar ze komen overal vandaan, Amerika, Haïti, Australia, Duitsland. We raken een beetje aan de praat met een aantal dat is best gezellig. Uiteindelijk bezoeken we een klein deel van het 7 kilometer lange museum en eindigen we in de Sixtijnse kapel, die erg indrukwekkend is. Daarna mogen we zelf onze weg vervolgen. De Sint Pieter mogen we inderdaad zo inlopen nu, maar... voor de koepel moeten we toch echt in de rij gaan staan. Niet eerlijk vinden wij, want wij zijn al binnen.., toch?! Beetje bij beetje laten ze groepjes toeristen doorschuiven en samen met onze nieuwe Australische vriendin kruipen we stiekem in zo'n groepje. Beetje vals gespeeld dus... Onze benen willen eigenlijk niet meer lopen en voor 10 euro per persoon nemen we de lift. Geen idee hoe hoog we stonden, een meter of 50 schat ik en dan kijk je zo mooi de kerk in! Helaas staat er wel een traliewerkje voor maar het zicht blijft mooi...
Daarna blijkt er toch nog een behoorlijke klim over een steeds smaller wordend trapje te komen. Claustrofobisch moet je hier niet zijn, want er is geen weg terug. Nu staan we op de rand buiten van het kleine koepeltje. Toch ook wel hoog hoor, zou het 100 meter zijn? De route loopt zo dat je aan de andere kant met weer een dezelfde soort smalle, nauwe wenteltrap naar beneden gaat en op een soort dak uitkomt. Ook weer een mooi uitzicht. Dan weer met de lift naar beneden en je staat midden in de immens grote Sint Pieter, de grootste kerk ter wereld!
Nou dat is te zien. Wederom niet te beschrijven zo mooi! En hoog! Prachtige schilderingen sieren alle wanden en koepels. Zelfs de vloeren zijn prachtig. Je zou er uren kunnen rondlopen/ Dat doen we niet, maar we nemen alles goed in ons op en gaan dan in het zonnetje nog eens van de buitenkant genieten. Het blijft er maar druk en de rij om naar binnen te komen wordt maar niet korter. We eten lekker een broodje en gaan dan via de Ponte St Angelo weer terug naar de stad Rome.
We hebben dringend behoefte aan om even te gaan zitten en redden het net tot aan het Piazza Navona. We vinden een tafeltje op de 'eerste rij' en genieten van een biertje en een ice tea voor 17,60 euro!! Maar.. dan krijg je er wel een klein bakje chips bij :) Het kan ons niet schelen, we zijn gesloopt. Ron waagt het zelfs om zijn schoenen even uit te doen. Na een uurtje op het terras zijn we wel weer in staat om een stukje te lopen. We gaan nog even op zoek naar het parlementsgebouw wat we maar weer moeizaam vinden. Er staat een heleboel politie in de buurt en ook flink wat camera ploegen dus er zit vast iemand belangrijks binnen denken wij. We eindigen vandaag bij de Spaanse trappen om te gaan eten. Uitgeblust ploffen we weer op het terras en bestellen een spaghetti carbonara en een spaghetti met champignons. Smaakt heerlijk. We zijn net klaar en daar zijn ze weer, de donkere wolken en binnen de kortste keren valt het met bakken uit de lucht! Het hele terras vlucht naar binnen en je hoor, binnen 10 seconden staan ze er weer, de mannetjes met de paraplu's!
Nog een half uurtje blijven we zitten, hopen dat het nog droog wordt zodat we de Spaanse trappen nog verlicht kunnen zien, maar we geven het op. Weer gaan we in de stromende regen terug naar het hotel... Geen avondprogramma vandaag, dat kunnen we niet meer aan, na 18 kilometer...
Super gaaf als je een reactie wilt plaatsen, dat vinden we altijd leuk! Je e-mail adres moet je helaas wel invullen maar wordt niet zichtbaar op de site. Deze is alleen bedoeld voor de beheerders van deze site en dat zijn wij...
Reactie plaatsen
Reacties