Maandag 22 augustus 2016

In een uurtje rijden we naar de Monta Rosa. In eerste instantie parkeren we in het verkeerde dorp, bij de verkeerde lift. Daar komen we erachter dat we in het dorpje Pecetto moeten zijn. Voor 4 euro parkeren we de auto en lopen naar de stoeltjeslift. Deze stamt nog uit de vorige eeuw denk ik. Ze hebben hun best gedaan met wat blauwe verf, maar wat is dat ding traag zeg! Halverwege stappen we over op een net zo'n oude, maar nu met rode verf behandelde stoeltjeslift. Hoger kunnen we niet en dus beginnen we aan onze wandeling. Het eerste punt is de "hut'' bij Rifugio Zamboni op 2070 meter, volgens het bordje ongeveer 60 minuten wandelen. Dat het grootste gedeelte omhoog is en over hele grote rotsblokken dat staat er niet bij...

Het is een hele mooie klim! Met prachtig zicht op het berggebied van de Monte Rosa waarvan alle toppen boven de 4500 meter uitkomen. Op alle bergen ligt sneeuw. Bij het hutje drinken we een koude cola op het terras, daar zijn we wel aan toe. Dan kan de afdaling beginnen. Dezelfde weg terug is een optie of toch buitenom. We besluiten het laatste te doen, dat doen er niet zoveel... Na een uurtje lopen weten we ook waarom. Jeetje, dit is wandelen voor gevorderden!! Het gaat hier en daar nog wat omhoog, maar als het echte dalen begint is het een ware slijtage slag voor de knietjes. Het is zeg maar het betere klim en klauterwerk, een gewoon pad komen we nauwelijks tegen. Na 2,5 uur zijn we weer bij het beginpunt Pecetto op 1349 meter. Da's dus toch zo'n 700 meter gedaald. Het was een prachtige, maar wel pittige tocht van totaal 3,5 uur. Niet zo lang als vorig jaar Les Trois Becs in Frankrijk, maar toch. Terug op de camping hebben we geen zin meer om te koken en gaan we lekker een pizza halen. 's Avonds lekker met de voetjes omhoog en op tijd naar bed...